Pirot kroz vekoveZanimljivosti
PIROT KROZ VEKOVE: Da li znate čime se bavio terzija?
Naziv terzija je prvobitno označavao krojača koji je šio odela od finijeg i mekšeg sukna tj. čoje, kao i od drugih materijala, da bi u drugoj polovini istog veka, postao naziv za krojača narodnog tj. seljačkog odela, dok su se nazivi krojač i šnajder koristili za zanatlije koji su se bavili izradom odela evropskog kroja. Terzijskim zanatom su se u XIX veku bavili samo muškarci.
Pirotski terzijski esnaf je bio najbogatiji i najbolje organizovan esnaf u Pirotu tokom turske vladavine, pa i kasnije, do kraja XIX veka. Imao je svoja pisana pravila, koja su podrazumevala uredbe i naredbe za esnafske članove. Bila je velika čast pripadati nekom esnafu, jer je to ujedno bila potvrda ne samo umeća zanatlije, već i njegovog ugleda. Terzije su se starale o Temačkom manastiru.
Skoro cela desna strana tijabarskog tržnog prostora u XIX veku, posmatrano iz pravca Pazara, pripadala je terzijskom esnafu, tj. terzijskim radnjama „terzinicima“. Stari Piroćanci su tada, prolazeći kroz ovaj kraj, obično govorili: „Niz terzinicete če projdem“, a terzije bi se nakon završetka radnog dana okupljali u „Pavlovićevoj kafani“. „A po rabotu zbereoše se terzije u Pavlovićevu kavenu na čašku oratu, mezence i rećiju predi večeru…“ Naziv terzija je nestao iz govora posle Drugog svetskog rata.
(citati su iz knjige Mirjane Jonić Igić, Male gradske priče, Pirot 2006, 62.)
Pirotske vesti u saradnji sa Muzejom Ponišavlja u narednom periodu objavljivaće segmente iz veoma zapažene izložbe autora kustosa Mile Panajotović i Aleksandra Repedžića “Odeća po meri i vašoj želji”.Izložba je trenutno otvorena u Galeriji “Čedomir Krstić” u Pirotu i predstavlja dragoceno svedočanostvo o prohujalim vekovima, istoriji, kulturi, tradiciji našeg naroda. Ovaj tekst i fotografija objavljeni su u katalogu koji prati izložbu.
