“Dnevnik” Dragoljuba Jovanovića u izdanju Istorijskog arhiva
Ovih dana izašlo je iz štampe kapitalno delo „Dnevnik“ Dragoljuba Jovanovića u četiri knjige. Izdavači su Istorijski arhiv u Pirotu i porodica Dragoljuba Jovanovića.
Dnevnik je priredio dr Momčilo Isić, recenzenti su prof. dr Milan Lazić, prof. dr Đura Stevanović i dr Milan Piljak, lektura Grozda Pejčić, prevod sa francuskog i korektura Tatjana Šotra, pripremu za štampu Dimitrije Janičić, štampa Grafo Avala, Beograd. „Dnevnik“ Dragoljuba Jovanovića obuhvata period od 1915 – 1918, 1932/33, 1962 –1973. godine i predstavlja osnovni izvor za izučavanje njegovog života i dela. Poslednji period Dnevnika, nije koristila čak ni Nadežda Jovanović u svom delu Život i sloboda bez straha, za koje se kaže da je kruna srpske istoriografije o Dragoljubu Jovanoviću, a on je značajan jer se odnosi na period koji nije obuhvaćen Političkim uspomenana Dragoljuba Jovanovića.
Rukopis Dnevnika prezentuje se javnosti u integralnom obliku, bez ikakvih intervencija u osnovnom tekstu – zadržava se i onovremeni pravopis. S obzirom na to da Dnevnik sadrži više hiljada imena ličnosti iz različitih oblasti društvenog života Jugoslavije, ali i sveta, pogotovo iz Francuske, u kojoj se Jovanović školovao i za koju su ga vezivale najlepše uspomene, u fusnotama su dati osnovni biografski podaci. Zbog obilnosti rukopisa Dnevnika, njegov sadržaj izložen je u četiri knjige, rukovodeći se hronološkim principima. Prva knjiga sadrži dnevničke beleške iz vremena Prvog svetskog rata, zatim iz vremena izdržavanja zatvorske kazne 1932/33, a naredne tri beleške od 16. aprila 1962. do 4. marta 1973. godine. Da bi se čitaoci dodatno zainteresovali da što više upoznaju ličnost i delo Dragoljuba Jovanovića, u uvodnom tekstu, naslovljenom „Dragoljub Jovanovać i njegov Dnevnik“ – predstavljen je životni put Dragoljuba Jovanovića, a zatim je prikazan sadržaj njegovog dnevnika gde nam priređivač daje svoje viđenje za šta je sve on, kao istorijski izvor, značajan i šta nam novo donosi. Dragoljub Jovanović, pored toga što je rođeni Piroćanac, svakako je nesvakidašnja pojava na političkoj, ali i naučnoj sceni Srbije u prvoj polovini 20. veka. Njegov impozantni stvaralački opus, koji, još uvek, nije u potpunosti ni objavljen, kao i veoma obimna prepiska sa brojnim ličnostima, dugo će, sigurni smo izazivati znatiželju istraživača, čemu će, verujemo, svakako doprineti i rukopis Dnevnika.
